Bundan sonra bu blogun
buyuk bir kismi Amerika'da gecen gunlerimi icericek.
The main building |
Amerika'ya geleli 15 gunu gecti, iyice alistim demek icin henuz cok erken ama alistim sayilir. Once nisanlim Onur'la birlikte Bloomington'daydim, O'nun oraya yerlesmesinden sonra, Indiana Universitesindeki oryantasyonlar baslamadan birlikte South Bend'e geldik. Hem Bloomington, hem de South Bend kucuk, kasaba sayilabilecek yerler. Ozellikle Istanbul'dan buraya gelince cok garip hissediyor insan kendini.
Saint Marys Lake |
Universiteye gelip hemen
kampusteki evime yerlestim. Doktora ogrencileri icin ayrilan bu
evlerde dorder kisi yasiyor, ancak sanirim biz bu donem sadece uc
kisi olacagiz. Diger iki arkadasim da hukuk ogrencisi: bir tanesi
Guney Koreli, digeri ise Amerika'li. Bir ITU'lu olarak ilk defa
sosyal bilimcilerin bu kadar cok oldugu ortamda yasamak benim icin
ayrica bir deneyim olacak :). Arkadaslarimin her ikisi de cok tatli,
Guney Koreli olan arkadasim Monika (MiYoung) aslinda bir gazeteci ve
universite'de hoca, yine de kendi amaclari dogrultusunda tekrar
okumaya, doktora yapmaya karar vermis (sanirim onun icin ayri bir
blog yazacagim). Silvia ise aramizdaki en gencimiz, Oxford mezunu bir
hukukcu, buradaki egitimini de iki yilda bitirmeyi planliyor.
Fitzpatrick Hall of Engineering |
Okuldaki evrak islerimi
oryantasyondan once halletmeye basladim, sanirim bu islemleri
dunyanin hicbir yerinde sevemeyecegim. Bu sirada danisman hocamin
yanina da ugrayip, yuzyuze tanisma firsati bulabildim. O'da beni lab
arkadaslarimla tanistirdi, hepsi cok iyi insanlara benziyorlar.
Umarim birlikte iyi arkadasliklar kurar ve guzel calismalar
cikarabiliriz. Bu konu da cok heyecanliyim :). (Fitzpatrick benim bolumumun ve laboratuarlarimin bulundugu bina, yani yeni yasam alanim :) )
Gectigimiz hafta
oryantasyonlarla dopdolu gecti. Antartika disinda tum kitalardan
arkadaslarim oldu, ben de okulun bunyesine yeni katilan tek Turk
ogrenci olarak ulkemle birlikte hem Asya hem de Avrupa kitalarini
temsil ettim. Herkesin tahmin edebilecegi gibi en cok Hintli ve Cinli
insanlarla tanistim. Ismimin telaffuzunun bu kadar zor olabilecegini
hic dusunmemistim, sanirim bundan sonra bana “Nursh” diye
seslenilmesine biraz daha alismam gerekicek, soyadimi kimseye
soylemiyorum bile :).
Vee bugun, bugun Ramazan
bayraminin ilk gunu, benim ailemden uzakta kutladigim ilk bayram.
Yine de, sabah ailemin sesiyle uyanmak mutluluk vericiydi. Skype'tan
da olsa herkesle bayramlastim. Bayram gunlerinde hep birlikte
olamasakta, onlarin gulen yuzlerini gormek, iyi ve mutlu olduklarini
bilmek beni cok rahatlatiyor. Ooo, daha nice guzel bayramlar kutlucaz
birlikte :)
Herkesin Ramazan Bayrami
kutlu olsun :)
Not: Fotograflari oryantasyon sirasinda gunesli bir gunde cep telefonumdan cektim. Cok kaliteli olmadiklari icin uzgunum. Ayrica yazilarimi ingilizce klavye kullanarak yazmak durumundayim, Turkce karakterler icin uzgunum :(